- bufecik
- bufecik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u, {{/stl_8}}{{stl_7}}zdr. od rz. bufet. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bufecik — m III, D. u, N. bufecikkiem; lm M. i zdr. od bufet (zwykle w zn. 2, 3, 4) a) w zn. 2: Bufecik w kawiarni. b) w zn. 3: W rogu pokoju urządziła bufecik dla gości. c) w zn. 4: Przygotowywała posiłki na bufeciku … Słownik języka polskiego